40 urteak eta XX S-eko 50 irratiaren ezaguna egin zen urteak dira. Normalean etxeetan dauden ekipamendu multimedia bakarra da. Lehiaketak, informazioa, irrati-nobelak dira balbula elektronikoez funtzionatzen dute eta erradioko hartzaileengan zehar pasatzen da informazio guztia. Sare elektrikoaren baldintza prekarioengatik jendeak “voltmetroa” deitzen dion tentsioko jasotzaile batera konektatu behar dira.
50en amaieran eta 60en hasieran, industria elektronikoak merkatuari iraultza garrantzitsua ekartzen dio: “transistore” deituak. Pilez funtzionatzen duten tamaina txikiko irrati-aparatuak eramangarriak dira. Eta honako hobekuntza dauka: balbula elektronikoen ordez transistoreen bidez funtzionatzen dute zirkuitu elektronikoak.
Urte hauetan ere musika “poparen” booma gertatzen da. 78 rpm-eko ebonitan egindako musika-disko zaharrak 33tako eta 45 rpm-etako binilo bihurtzen dira. Disko-jogailuak Agertzen dira eta eramangarriak ere izan daitezkeen “pic-up-ak”. Haiekin iraultza ekartzen du gazteriaren ohituretan: moda-musika edonora eraman daiteke eta dantzarekiko bilerak edariekin sortzen dira, guatekeak izena ematen dietenak.
Eta aldaketa-zurrunbilo honetan, Philips enpresak grabagailu eta musikako edo zinta magnetikoko cassetes-etako (magnetofoniko deitu zitzaion) irakurgailua merkatura botatzen ditu. Gainera ume, trinkoa, ahotsa, musika-kopia (funtzio problematikoa) grabatzen du, eta ikaragarri zabaltzen da.
Garai honetan telebista zuri eta beltzean agertzen da ere. Goizean eta eguerdi-gauean tarte batean zortzi orduz igortzen dituen kate bakarra zegoen. Balbuletako irrati-aparatuek zerabilten voltmetro bezala, telebistek aparatu laguntzailea ere erabiltzen zuten: tentsio-egonkortzailea deiturikoa. 80. urteetako telebista koloreetan egiten ziren eta gainera aparatu berri batzuk agertzen dira. Telebistako programak zinta magnetiko baten bidez erreproduzitzen dituzten apartu bat agertzen da ere, bideo deiturikoa.
Irudietako beste munduan, argazkigintzan konkretuki, kameren presentzia oso urria da etxeetan. Ugarienak brownie markakoak dira. Argazkiak zuri eta beltz egiten dute, zeluloide-filmeko negatiboen antzera, tamaina bereko egiten dutenak. Negatibo konbentzionaleko kamerak pixkanaka agertzen ari dira: lehen zuri eta beltz eta gero koloreetan: 12ko biribilkietako koloreetan, 24 eta 36 multzotan. 60 urteetan kartutxoetako aurkezpen berria agertzen da kamera era errazago batean kargatzeko “pack”-ak agertzen dira.
50 urteetako telefonoek disko birakaria eramaten dute zenbakia markatzeko, eta kolore beltzeko bakelita-n fabrikatuta daude. Norbaitek deitzen duenean guztiak ezagutzen dugun txirrin bereizgarria soinu egiten du. Berrikuntza industrialak irudiaren aspektu honetan eta gure etxeetako soinuan hartu duen garrantzi itzela ez da beharrezkoa aipatzea. Diseinu-arrazoi hauetako guztietako sorrera eta fabrikazio industrialeko sormenekoak erdialdeko XX mendeko etxeko lanen betetzean hobekuntza sentibera dauka.