Objektu pertsonal hauek gure gustuen edo gauzak ulertzeko gure izaeraren isla bat dira. Objektu funtzional ludikoak, apaingarriak.. eta abar. Gure atsegineko, guk aukeratu dugun eta maiz darabilguneko objektuak dira. Ez diete berrikuntza industrialaren aurrerapenei ihes egiten noski.

XX. mendeko, bereziki gizonentzat, oso estimatutako bi objektu pertsonal daude: eskumuturreko erlojuak eta zigarreta pizgailuak; pizgailu bezala ezagutuago. Erlojua, sakela baino lehen, eskumuturrera pasatu zen. Baina orain, 60 urteetan, berrikuntza industrialak bere eskumuturraren mugimendu sinpleaz kargatzen diren erloju automatikoak ekarri zuten. Gainera eskumuturreko metalikoa eramaten dute larru-uhalaren ordez. Geroago, 70eko hamarkadan, erloju digitalak agertzen dira pila batez funtzionatzen duen kuartzoko makineriarekin. Teknologia honetarako analogikoak apuntatzen dira baita ere. Prezioek gain behera jaisten dira , iraultza aparta da.

Oraindik 60 urteetako pizgailuek kotoi-mukia dute, txinparta egiteko. Hauek harri batekin eta gasolinaz kargatzen dira. Erretzaile guztiek armategi txikia dute etxean elementu hauekin. Garai honetan izango da fabrikatzaileek teknologia hau berritzen duten momentua eta gas-pizgailuak merkaturatzen du berriz kargatzeko likidoa. Urte batzuk pasatuz gero, laurogeietan, pizgailuek ez zeramaten harririk, pizte pieza-elektriko bat dute. Gainera erabili eta botatzekoak agertzen dira, oso deigarriak bere apainketagatik eta plastiko gardenez egindakoak. Biltegiratzen duten gas likidoa bere barnean argi estimatu daiteke.

Objektu pertsonal hauen hamaika dago: luma estilografikoak, zorroak, poltsak, kosmetikarekiko objektu erlazionatuak, eta abar. Beste batzuek laneko munduarekiko erlazioa dute eta Ganbara-ren beste atal batean begiesten dira. Baina haiek guztiek aldaketa handiak esperimentatu dituzte. Berrikuntzaren lana eta diseinuagatik alajaina. Fabrikazio industrialak hobekuntza sentibera ekartzen du erdialdeko XX. mendean etxeko lanen betetzean.