XX. mendean haurrek ez zuten jostailua asko eta gainera orokorrean oso arruntak ziren. Zurezko kamioia, sokarekin daramatzan latorrizko haur-kotxe bat, pistoi pistola bat, tren txiki bat, objektu oso estimatutako eta joko asko ematen dutenak dira. Kasu honetako zentzu literalean.

Umeak eta neskak kalean taldean dibertitzen dira bere gurasoak egiten zuten bezala. Etxeetan erabiltzen dira gaur klasikoak diren jokoak: loteria, kina,bingoa, partxisa, antzara, magia-jokoak, hirurak marran ezagutzen dugun jokoak Intelektualenek dametan edo xakean jokatzen dute.

Zorionezko haur batzuk biraderaz funtzionatzen duen jostailuzko zinema dituzte. Bi jarrera soilik dituzten pertsonaiez egina dago. Mutua da bai noski. Neskei orientatutako jostailuak ere badaude: panpina, “cocinitas”-a, josteko makinak eta abar…

60 urteetan zureko, kartoiko eta xaflako jostailuak ordezkatzen duten plastikoko jostailuen booma gertatzen da. Industriek fabrikazioaren teknologia aldatzen dute eta merkatura botatzen dituzte jostailu erabat, itxura desberdina daukate: prezio hobeekin, erresistentzia gehiagorekin eta oso originalak.

70eko hamarkadan merkatuan plastikoan margotutako, pieza trukagarriekin, tamaina txikiko ezaugarri, artikulatuekin panpina txiki batzuk agertzen dira eta jostailuko mundua erabat berritzen dute. Komando, bakeroak, umeak, neskak eta gehiago diren perstonaiak agertzen dira. Jostailua hauek Playmovil izena zuten. Panpina hauen arrakasta itzela ikusita, beste batzuen artean, Coman Boys deituriko beste panpinak ere atera zuten beste fabrikatzaile batzuk.

Jokoetako eta jostailuetako zerrenda amaiezin egiten da. Fabrikatzaileek teknologia berritzen dute etengabe bai diseinuan bai oso prezio ekonomikoak lortzeko.